Tel örgülerinin ardından izliyorlar

Seydişehir, biri süper amatör olmak üzere iki takımla futbolda temsil ediliyor. Ancak temsil ediliyoruz demeye bin şahit ister! Çünkü maçlar, kapalı spor salonunun yanındaki sentetik sahada oynanıyor. Sahada oynanan futbol amatör olabilir ama tribün manzarası amatörlüğün bile gerisinde.

Seyirciler maçları tribünden değil, tel örgülerin arkasından izlemek zorunda kalıyor. Tribün desen yok, olan bölümler ise yetersiz. Ortaya çıkan bu görüntü, basketbol, voleybol ve bireysel sporlarda elde edilen başarıların gölgesinde kalmıyor; aksine o başarıların üstüne kara bir leke gibi düşüyor.

Sporseverler de haklı olarak soruyor:
“Bu ayıp kimin?”

Futbolun bu kadar sevildiği, ilginin bu kadar yüksek olduğu Seydişehir’de neden hâlâ doğru düzgün bir çim saha yok?
Neden yıllardır bu eksiklik görmezden geliniyor?
Neden spora verilen emekler tel örgü arkasından izlenen maçlara mahkûm ediliyor?

Seydişehir’in gençleri başarıya koşuyor, ama tesisleşme yerinde sayıyor. Sorunun adı belli, çözümü ortada… Gerekli adımların atılmaması ise sporseverlerin sabrını çoktan taşırmış durumda.

Kısacası, Seydişehir’de futbol var ama futbola yakışan bir saha yok. Ve herkes aynı sorunun cevabını bekliyor:
Bu ayıp gerçekten kimin?