H. Yüksel GÜLAY / SPOR AKTÜEL

Bu haftaki yazımda bir nostalji yapalım. Sizleri gerilere bizim dönemlere götüreyim. Geri dönem dediysem öyle elli yüz sene lik dönemler değil. Seydişehir leblebiciler kentinden çıkıp sanayi kenti olmadan önceki seneler. Yani Alüminyum Fabrikası kurulmadan önceki yıllar.

Daha önceleri yazdığım Termiyelik ve Samanpazarı hatıraları çok ses getirdi. O dönemleri yaşayanlardan büyük övgüler alıyorum. Halada almaya devam ediyorum. Demekki  fabrika öncesinde de şehrimizde futbol ve voleybol maçları yapılıyormuş, şehrimizin bilge insanlarını bir bir kaybetmeseydik onların ağzından daha da gerilere gidip Seydişehir’de ilk futbol ve voleybol maçlarının nerelerde ve ne zaman oynandığını onlardan dinleyebilseydik. Ama kimseler kalmadı. Şu zamanda şu yapıldı diyecek insanlarımızın sayısı azaldı. Adeta bir avuç insan kaldık.

Şimdi yazacağım kardeş sporcularımız işte o dönemler de futbol ve voleybol oynayan kişiler. Kardeş olmayan arkadaşlarımızdan da bahsedeceğim. Her yıl “Onları rahmetle anıyoruz” başlığı altında bir sefercik de olsa yazılar yazıp onları sizlere unutturmamaya çalışıyorum.

Kardeş sporculardan aklımda kalanları sizlere aktarıyorum. Bunların çoğu not defterimde mevcut. Birilerinin dediği gibi uydurma ve hayali yazılar yazmıyorum. Yazdıklarımın bir çoğu günü gününe yazılan defterimde mevcut. O beyefendiler eğer kendilerinin tuttukları notlar varsa açsınlar defterlerini karşılaştırsınlar.

Aklımıza gelen ilk kardeş futbolcularımızdan biri rahmetli Ali Orhan’ın çocukları yani Alpay Orhan ve diğeri geçen günlerde vefat eden Tuncay Orhandı. Her ikiside bizim dönemin çok iyi futbol cularıyda.O zamanki takımımız Gençlerbirliğinin vazgeçilmez ikilisiydi. Diğeri Orhan Doğu ve abisi Erdoğan Doğu kardeşler. Her ikiside orta saha oyuncularıydı. Her ikisinin de sağlık ve sıhhatleri yerinde. Üçüncüsü Taşkentli İbrahim amcanın çocukları Emin Atalar ve Ferit Atalardı. Onların nere de olduklarını maalesef bilmiyorum. Ahmet Kutsi Şahin ve kardeşi de Yusuf Şahin iyi futbolculardı. Ahmet Şahin benim hem okul arkadaşım ve hemde sahalardan arkadaşımdı. Her ikiside merhum oldu. Allah rahmet eylesin. Şimdi isimlerini yazacağım üç kerdeş de iyi futbolculardı. Yılmaz Recepağalar Recej Recepağalar ve Yalçın Recepağalarda iyi futbolculardı bizim takımımızda oynadılar. Her üçünede buradan selamlarımı iletiyorum. Mehmet Akçokrak ta ele avuca sığmayan bir futbolculdu. Abisi de iyi bir futbolcuymuş Bana kendisi anlattı.

Voleybolcularımıza gelince Süleyman Tekeli öğretmenizin oğulları Ümit ve Müfit Abilerde voleybolcuydu. Ümit abimiz şimdiki Voleybol Milli takımımızda oynayacak kalitede üstün bir voleybolcuydu.

Her ikiside rahmetli oldulur. Bir diğer voleybolcu ağabeyimizde rahmetli Özdemir Duranoğlu idi. Onun şöhreti Ankadadışma kadar ulaşmıştı. Ankarada subaylık yaptığı gençlik yıllarında Ankaranın voleybol ajanıydı. Her zaman üstüne vura vura söylüyorum her ikiside Türk Milli Voleybol takımında gözü kapalı oynardı.

Nerelerden nerelere geldik. Bunları yazarken o günler gözlerimin önüne geliyor. Kaybettiklerimize Allahtan rahmetler dilerken sağ kalanlarımıza da sağlık sıhaat ve afiyetler diliyorum.